3D model van de ondergrond

De totale elektrische weerstand is een optelsom is van de elektrische weerstand van het grondwater (sterk bepaald door het zoutgehalte) en de elektrische weerstand van de grondlagen (klei, zand, etc.).

Om de samenstelling van de ondergrond te kunnen bepalen en het zoutgehalte van het grondwater moet de elektrische weerstand van de grond worden gescheiden van die van het grondwater. Dit doen we door van monsters uit de ondergrond de zogenaamde Formatie Factor te bepalen. Deze factor geeft aan welk deel van de elektrische weerstand afkomstig is van de ondergrond, het overblijvende deel wordt veroorzaakt door het grondwater (met name het zoutgehalte).

We hebben gedetailleerde kennis van de opbouw van de ondergrond nodig om de Formatie Factor uit de grondmonsters correct toe te passen. In het ene deel van Nederland is de opbouw van de ondergrond anders dan in het andere deel, daar moeten we rekening mee houden. Een groot deel van de kennis van de ondergrond is verwerkt in ondergrondmodellen die deel uit maken van de Basis Registratie Ondergrond (BRO), zoals in de modellen REGIS II en GeoTOP.

We weten dat zout grondwater een dusdanig sterk signaal geeft dat het waarschijnlijk niet mogelijk is de ondergrond in zand of klei te verdelen op basis van de elektrische weerstand in gebieden met zout grondwater. Daarom worden kleilagen voornamelijk in het zoete grondwater gedeelte in kaart gebracht. Hoe dik een kleilaag is en hoe continu die voorkomt kunnen we bepalen uit de helikoptermetingen. En ook of de laag uitsluitend uit klei bestaat of dat er ook zandlagen in voorkomen. Dit is belangrijk om te weten voor de bepaling van de beschermende werking van de kleilagen. Onder de kleilagen komt vaak grondwater voor dat belangrijk is voor het maken van drinkwater en het is belangrijk dat dit water goed beschermd.